The Basic Principles Of بیماری پارکینسون در جهان

The Basic Principles Of بیماری پارکینسون در جهان

Blog Article

قامت خمیده به‌صورتی‌که سر به جلو خم می‌شود و شانه‌ها حالت افتادگی پیدا می‌کنند

همچنین ، در این مرحله ، افراد مبتلا به پارکینسون ممکن است دچار سردرگمی ، هذیان و توهم شوند.  این عوارض بیماری در مراحل بعدی نیز می تواند شروع شود.

۳. آگونیست‌های دوپامین: این گروه داروهایی هستند که عمل دوپامین در مغز را تقلید می‌کنند. برخی نمونه‌ها در این زمینه عبارت‌اند از: پرامیپکسول و روتیگوتین و روپینیرول.

بیماری پارکينسون ، اغلب به دلیل مسائل ژنتیکی در افراد جوان نیز بروز می نماید. ابتلا به این بیماری در میان کودکان به ندرت رویت می شود.

کارشناسان هنوز مطمئن نیستند که علت پارکینسون چیست.  این بیماری مادام العمر است که با تغییر شیوه زندگی و درمان های پزشکی قابل کنترل است.

پارکینسون بیماری پیشرونده‌ای است و علائم آن با گذشت زمان بدتر می‌شوند. این بیماری می‌تواند علاوه‌بر حرکات فرد، روی بینایی و خواب و سلامت روانی او هم تأثیرگذار باشد.

بیماری پارکینسون به تدریج پیشرفت می کند و مراحل پیشرفت پارکینسون در هر کسی متفاوت است.

در نتیجه، افرادی که در مزارع کار می کنند و با این مواد سر و کار دارند، بیشتر در معرض ابتلا به بیماری پارکینسون خواهند بود.

در برخی موارد، بیماری فلج لرزان موروثی می باشد. مبتلایان این بیماری بیشتر در میان مردان می باشد البته در میان زنان هم احتمال ابتلا به این بیماری وجود دارد.

بیماری پارکینسون با وجود برخی علائم قابل تشخیص مشخص می شود. این علائم شامل لرزش یا لرزش غیرقابل کنترل، عدم هماهنگی و مشکلات صحبت کردن است.

  با گذشت زمان ، سلول ها به طور کامل می میرند.  کاهش دوپامین اغلب تدریجی است.  به همین دلیل است که علائم پیشرفت می کنند یا به تدریج بدتر می شوند.

مرحله ۳ مرحله میانی در پارکینسون است و نقطه عطف اصلی در پیشرفت بیماری پارکینسون است. جراحی در بیماری پارکینسون بسیاری از علائم مشابه علائم مرحله ۲ است.

برخی از بیماران نیز یبوست را عامل آزردگی خود می دانند. برخی رعشه دائمی دست‌ها را دلیل آزردگی خود از این بیماری عنوان می کنند. لذا متناسب با نگرانی‌ های بیمار ، برنامه درمانی مناسب ارائه می گردد.

وراثت : به ندرت اتفاق می افتد که این بیماری از والدین به کودکانشان انتقال یابد. در بیشتر موارد می توان گفت که پارکینسون ارثی نمی باشد. در صورتی که عضو درجه یک خانواده به پارکینسون مبتلا باشد ممکن است ۳ درصد خطر ابتلا را در افراد دیگر خانواده بیشتر کند این بدان معنی است که خواهر ، برادر ، پدر و یا مادر که دارای این بیماری می باشند کمی خطر ابتلا به این عارضه را افزایش دهد.